Saai?

We rijden al ruim een week door hetzelfde landschap. Af en toe een huisje, soms een stukje zee, maar vooral bomen, heel erg veel bomen. Af en toe een berk, maar vooral dennenbomen, heel veel dennenbomen. Valleien, heuvels, zo ver je kan zien hetzelfde groen. We rijden door een tunnel van groen. Saai tot het benauwende aan toe. Zo heb ik de natuur nog niet eerder ervaren. Eigenlijk zag ik altijd wel variatie en verandering. Hier krijgt het concept natuur een nieuwe betekenis, onveranderlijkheid. Ik vraag me af of de mensen die hier wonen hun omgeving anders waarnemen dan ik. Zouden zij wel in staat zijn om de kleurnuances groen waar te nemen? Net zoals de eskimo’s  tientallen woorden hebben voor sneeuw en wij voor regen? Eigenlijk denk ik het wel. Aristoteles wist het al: elke stukje natuur heeft zijn eigen schoonheid, je moet er alleen oog voor hebben. Morgen nog maar eens anders gaan kijken, we hebben immers alle tijd.